Een gijzeling in een schouwburg; een reis met een trein; een eindeloze tocht lopend door het landschap. Herinneringen aan vroeger thuis, aan ouders. Carmel en ik: twee zussen. Carmel wordt steeds kleiner, waardoor er een moeder-dochterverhouding ontstaat. Einde: 'We zijn nog niet te laat, Carmel, we gaan ze achterna. We gaan naar huis. We verzinnen wel wat.' Roman zonder duidelijk verhaal: een stuurloos relaas van een uittocht, opgebouwd uit vijf delen. Bladzijden met veel wit. Af en toe regels doorgestreept. Toespelingen op Exodus en op Westerbork (iedere maand cabaret). Lijkt heel erg op 'Het uur U' van Martinus Nijhoff. Surrealistisch en zeer poëtisch. De auteur noemt het een roman. Debuut.